Hoi allemaal,

nee, ik ben niet dood :p, maar ik heb de laatste 4 weken in niemandsland doorgebracht (lees: de enige verbinding is via morse-code, bij wijze van spreken :p).

De fotos op zita staan trouwens dikwijls niet in een juiste volgorde, vraag mij ni waarom, ik fix da wel als ik thuis ben :p.

Na het snorkelen in de Whitsundays zijn we doorgereden naar het Paluma Range NP, waar zich 2 Crystal Creeks bevinden. Zwemmen in de natuur tussen de rotsen en watervallen, nice maar koud! Waar ik echt wel naar uitkeek waren de Wallaman Falls, de hoogste waterval van Australie, mighty impressive, en de 50 km op onverharde weg meer dan waard! Deze waterval is trouwens het begin van een reeks van 8-10 watervallen op weg naar Cairns. Ma was het beu na een tijd, maar watervallen raakt ge nooit beu imo :p.

De Undara Lavatubes zijn blijkbaar iets uniek om te bezoeken (enkel in Australie en Hawai, ma da is wa ver). De ondergrondse tunnels zijn uitgegraven door een petieterige vulkaan en dit is zowat de enige deftige foto van een tunnel zelf (ja, het is daar nogal donker!). Vervolgens reden we verder richting Cairns, kwamen we langs nog meer watervallen, fig trees (bomen die andere bomen opeten) en groene meren.

Het grappige is: iedereen rijdt naar Cairns, maar er is buiten een groot standbeeld van Captain Cook geen reet te zien, dus hebben we Kuranda maar bezocht: met de trein omhoog, met de kabelbaan over het oerwoud terug. Blijkbaar is Cape Tribulation een must see, dus reden we de volgende dag verder noordwaards. Rijden door een prachtig stuk oerwoud en via de ferry over de rivier is pretty cool, maar een prachtig strand als het regent is gewoon kut, maar we maken er het beste van.

We laten de kust voor wat het is en trekken de Outback in: 2500 km richting Darwin, rechtdoor, zonder bochten en enkel een eenzaam tankstation onderweg. De enige dingen die je voorbijknallen zijn Road Trains: camions van 50m lang! Onderweg zijn we gestopt in Mt Isa, de grootste stad ter wereld en bekend om de grootste mijn ter wereld (in the middle of fucking nowhere), en Daly Waters, een pub met bhs, strings en allerlei rariteiten.

Eindelijk aangekomen in het Northern Territory, hebben we de tijd genomen om een beetje uit te rusten en rond te kuieren op de markt in Darwin, volgepakt met eetstandjes, kunst, muziek,... Nice! Oja en onderweg hebben we Birgit, mijn travelbuddy terug opgepikt om mee de Outback te doen met ons ;)

We begonnen aan de driehoek Litchfield, Kakadu, Litmiluk. Litchfield staat bekend om zijn grote termietenheuvels en het zwemmen in de watervallen (voor mij nog steeds een van de beste ervaringen). Op de top van de waterval of in het waterhole beneden tussen de watervallen, of op 50m hoogte, all pretty cool, zeker zonder de crowds. T schijnt hebben die ook allemaal ne naam, maar ik ben te lui om ze op te zoeken :p.

Na 2 dagen Litchfield zijn we naar Kakadu gereden, gekend voor zijn mooie natuur en rotstekeningen. De eerste dag hebben we enkele wandelingen gedaan in het woud, waar je echt moest oppassen voor onmenselijk grote spinnewebben (met of zonder tussen-n, whatever), slangen etc... S avonds was er de Aboriginal-rotstekeningen en een prachtige zonsondergang over de Kakadu Wetlands in Ubirr.

Dag twee begon met enkele afknappers: wandelingen die nog steeds onder water stonden, niet leuk waren of rivieren die opgedroogd waren. We hebben dan toch 1 'gesloten' wandeling gedaan (als er staat dat ge er niet in moogt, moet ge er toch in gaan, right) tussen de 'Lost City', miljoenenoude rotsformaties die smeken om beklommen te worden. Dit maakt de rest wel goed :). Voor onze nachttoer op zoek naar krokodillen hebben we nog de Nourlangie-site bezocht, met volgens mij de mooiste kunst in het hele park. De nachttoer zelf was interessant, ze toonden ons hoe ze de 6 droge maanden in het park doorbrengen, leren didgeridoo spelen, speerwerpen en een 2 uur durende boottocht op een Billabong.

De must-do-wandeling in Kakadu is de Barrk Bushwalk, een 6-8 uur durende wandeling doorheen diverse landschappen van het park: regenwoud, rotsformaties van hier tot in China (echt major impressive) en Savannah. Vermoeiend, maar het was meer dan de moeite waard.

Op onze laatste dag hebben we op de Yellow Water Billabong een krokodil gezien. Het klinkt minder opwindend dan in de werkelijkheid, I know :p.

De laatste stop in de Top End is Nitmiluk NP. De mooie Edith Falls nodigen uit om te zwemmen (100 meter hoge kliffen enzo, woot), maar blijkbaar zitten er ook krokodillen die graag zwemmen, maar dit kwam ik pas te weten NADAT ik de hele 400 meter heen en terug had gedaan! We hebben ook de boottocht gedaan in Katherine Gorge (ik wou kayakken, maar te veel krokodillen in het water, waardoor we verplicht waren per boot de tocht te doen). We zijn wel naar een coole billabong gegaan waar we wel in het water mochten! (yep, ik was er als eerste in :p).

De rest vertel ik jullie later wel ;-)

Ik heb ook nog enkele filmpjes, maar net op dit eigenste moment doet Youtube een onderhoud (happy times)

C ya!