Vrienden van het blogverhaal, vrienden van het blogverhaal, vrienden van het blogverhaal,
met veel blijdschap in mijn hart kan ik jullie vertellen over de heuglijke dag die ik meegemaakt heb!
Ik zal beginnen bij het begin, zodat jullie volop kunnen meegenieten van dit, toch wel olijke, verhaal.

Ik weet het nog goed, het was 2 dagen geleden (correct, dat was zondag) en ik kwam in contact met mijn goede vriend Kurt (was dit toeval of misschien zelfs "het lot", wie zal het zeggen).
Deze laatste vertelde mij dat dinsdag (correct, zijnde vandaag) de treinen zouden staken. Ramp o ramp! Aangezien Kurt met de trein tussen werk en thuis pendelt, zat hij dan ook met een serieus spreekwoordelijk ei. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik de indruk had dat dhr. Vandenreyken er niet echt goed van was. Gelukkig was het direct in orde voor Kurt's baas dat hij die dag niet kwam werken.
Probleem opgelost zou je dan zeggen, maar nee hoor! Want zo thuis zitten te zitten, das ook maar niets. Dus zochten we (zijnde Kurt et moi) naar een leuke activiteit om de dag door te brengen. Na veel zoeken en niets vinden hadden we bijna de hoop opgegeven, tot Kurt met een schitterende idee op de proppen kwam.
We zouden naar Bobbejaanland kunnen gaan! (ook wel gekend als Het land van Bobbejaan, je weet wel, Bobbejaan Schoepen, de man van hits zoals "café zonder bier", "Ik heb eerbied voor je grijze haren", "De lichtjes van de Schelde" en natuurlijk "k zie zoe gère m'n duivenkot" )
Veel overtuigingskracht had Kurt dan ook niet nodig om mij mee te krijgen.
Nu we, na een lange en uitputtende dag vol plezier, thuis zijn gearriveerd, vonden Kurt en ik dat we toch een klein relaas moesten posten op onze blog, zodat ook jullie allemaal een beetje kunnen meegenieten.
Dus bij deze:
Stipt om 09u was Kurt hier om mij op te pikken, waarna we, na een kleine stop bij de bakker, een wonderbaarlijke autoreis gemaakt hebben over berg en dal (en autostrade), zonder ook maar enige frustratie. Na +/- 30 minuutjes arriveerden we dan op de parking, waar een vriendelijke (doch simpele) man ons kwam melden dat we de auto iets dichter bij degene langs ons moesten zetten, zodat er zeker genoeg volk op de parking konden. Kurt toonde zijn superieure rijkunsten en parkeerde de auto vlotjes iets korterbij. Ondanks deze kleine tegenslag besloten we er toch een leuke dag van te maken. Vol moed kochten we een ticket en zetten we onze eerste stapjes in het pretpark. Jammer genoeg moesten we eventjes wachten tot de eerste attracties open gingen. Voor onze neus deden 2 vriendelijk mannen spontaan de Speedy Bob open. Intens gelukkig als we waren, kropen we in volle overgave in ons karretje. Na wat gebabbeld te hebben met de goedlachse Bobbejaanland-medewerkers (wij waren de enige 2 op de hele attractie, dus vonden ze dat ze even moesten wachten tot er misschien nog wat volk kwam), zetten ze dan toch de karretjes in beweging. Vriendelijk als ze waren nodigden ze ons uit voor een 2de rit, die wij dan ook accepteerden, waarna ze ons weer uitnodigden voor een derde rit, maar we vonden dat het tijd was om andere oorden op te zoeken. Zoals daar zijn:
De Sledgehammer (waar we verspreid door de dag +/- 5 keer in geweest zijn zonder te moeten aanschuiven)
De Typhoon (waar we het langst moesten aanschuiven, zijnde +/- 10minuten)
El Rio (waar we 3x ingeweest zijn, en kurt 3x nat geworden is)
De Fly Away (zowat de gekste attractie ooit, hierin moet je liggend plaatsnemen terwijl je geplet wordt en overkop gaat)
en vele anderen, aangezien we alle (ja, ALLE) attracties 2x of meer gedaan hebben op een tijdspanne van enkele uurtjes. Het is dan ook niet nodig te zeggen dat er weinig (lees: +/- geen) volk was, op Kurt en mij na. Aanschuiven hebben we nagenoeg niet moeten doen en in meerdere attracties mochten we gewoon blijven zitten na de gebruikelijke 1 beurt.
Rond de middag hebben we dan een maaltijd tot ons genomen.
Kurt nam 1 pizzapunt Margarita ("sorry, Bacon hebben we niet, van de 4 smaken die hier ophangen hebben we enkel Margarita)
Celen nam een Big Bobby Burger (die niet te vreten was, geen idee wat er tussen zat, maar het zat er al lang tussen denk ik) en een fanta, wat uitkwam op €10. Veel geld voor eigelijk niet gegeten te hebben denk ik dan!
Maar dat kon de sfeer niet verpesten en dus hebben we nog 2 toerkes rond het park gemaakt en genoten van zowel het weer als het vrouwvolk
(tegenwoordige lopen de meisjes van 14 rond met tetten van hier tot ginderachter en zijn ze blij als ze er op hun sletterigst bij lopen, maar ons hoor je niet klagen!) waarna we, na een vlot ritje huiswaarts, nog even Wii gespeeld hebben en daarna afscheid genomen met het voornemen van zo een prettige dag nogmaals over te doen, maar dan met zijn allen uiteraard.
Tot slot wil ik jullie nog verblijden met deze foto's waarop duidelijk te zien is hoe fijn het wel was:

Celen having fun

Kurt having fun


Voor alle foto's (het zijn er niet veel, maar wel leuke) zie:

http://foto.telenet.be/0808044147


Groetjes,
jullie vriend Celenman